Ο χρυσός είναι ένα ευγενές μέταλλο χρυσοκίτρινου χρώματος που στα αρχαία χρόνια αποτέλεσε δημοφιλές υλικό για την κατασκευή διακοσμητικών αντικειμένων και κοσμημάτων. Στις μέρες μας χρησιμοποιείται πρωτίστως στη βιομηχανία ηλεκτρονικών ειδών και αποτελεί σημαντικό ανταλλακτικό μέσο λόγω της μεγάλης αξίας του.

Ο ροδόχρωμος χαλαζίας είναι ένα πυριτικό ορυκτό που οφείλει το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα του στις προσμίξεις μαγγανίου και τιτανίου που περιέχει. Σήμερα χρησιμοποιείται στην κατασκευή ψηφιακών οργάνων και ρολογιών, αλλά και ως θεραπευτικό μέσο.

Το μάτι της τίγρης ανήκει στην κατηγορία των πυριτικών ορυκτών και χρησιμοποιείται συχνά στην κοσμηματοποιία. Είναι γνωστό για το οπτικό φαινόμενο “chatoyancy” (μάτι γάτας), έναν μεταξωτό ιριδισμό που επιτυγχάνεται όταν οι λίθοι κοπούν σε καμπουσόν (κυρτή, θολωτή πέτρα, χωρίς έδρες). Από τα χρώματα που μπορεί να έχει η πέτρα, το πιο δημοφιλές είναι το χρυσοκίτρινο.

Ο αμέθυστος είναι μια πορφυρή ποικιλία χαλαζία που σχηματίζεται στο εσωτερικό κοιλοτήτων ως γεώδες. Λόγω της μαγευτικής ομορφιάς του, χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες στην κατασκευή sτολιδιών και κοσμημάτων. Όταν ο αμέθυστος εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες το μοβ χρώμα που έχει, αλλάζει απόχρωση.

Ο σιδηροπυρίτης είναι το πιο κοινό από τα ορυκτά της ομάδας των σουλφιδίων. Τα κοιτάσματά του προέρχονται από ηφαιστειογενή, ιζηματογενή ή μεταμορφωμένα πετρώματα. Χρησιμοποιείται στη μεταλλουργία και τη χημική βιομηχανία, κυρίως για την παρασκευή θειικού οξέος.

Ο φουξίτης είναι ένας μαρμαρυγίας της ποικιλίας του μοσχοβίτη και ανήκει στην ομάδα των πυριτικών ορυκτών. Οφείλει το πράσινο χρώμα του στην υψηλή περιεκτικότητά του σε σωματίδια χρωμίου. Όταν περιέχει κρυστάλλους με έντονο κόκκινο χρώμα ονομάζεται φουξίτης με ρουμπίνι και είναι περιζήτητος στους συλλέκτες.

Ο αχάτης είναι μια ημιδιάφανη ποικιλία του χαλαζία και ανήκει στην ομάδα των πυριτικών ορυκτών. Η μεγάλη ποικιλία χρωμάτων που παρουσιάζει οφείλεται στις προσμείξεις άλλων ουσιών που μεταφέρει το νερό κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του ορυκτού. Στους αρχαίους πολιτισμούς τον χρησιμοποιούσαν συχνά ως διακοσμητικό στοιχείο.

Ο σιδηροπυρίτης είναι ένα αργυρόχρωμο ορυκτό με μεταλλική λάμψη που σχηματίζει τέλειες κυβικές κρυσταλλικές δομές. Δημιουργείται μέσω υδροθερμικής μεταμόρφωσης χαμηλού βαθμού και ορισμένα δείγματά του μπορεί να φτάσουν σε μήκος μέχρι και τα 15 εκατοστά. Χρησιμοποιείται στην παρασκευή θειικού οξέος.

Ο οψιδιανός σχηματίζεται όταν η λάβα έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας και στερεοποιείται. Στην πραγματικότητα δεν θεωρείται ορυκτό, αλλά πυριγενές πέτρωμα. Ο οψιδιανός νιφάς είναι μια ποικιλία του οψιδιανού με λευκές κηλίδες, που δημιουργούνται λόγω της παρουσίας προσμείξεων.

Ο σελεστίνης της Μαδαγασκάρης είναι ένα ορυκτό γαλάζιου χρώματος που αποτελείται από θειικό στρόντιο. Ξεχωρίζει για τους λαμπερούς και αιχμηρούς του κρυστάλλους. Χρησιμοποιείται πρωτίστως ως πηγή στροντίου και στην κατασκευή φο μπιζού.

Ο ροδονίτης είναι ένα σχετικά σπάνιο ορυκτό που ανήκει στην ομάδα των πυριτικών ορυκτών του μαγγανίου. Συναντάται σε μεταμορφωμένα πετρώματα και σε υδροθερμικές αποθέσεις. Χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό στοιχείο ή ως πολύτιμος λίθος, χωρίς να γυαλιστεί.

Ο μαύρος οψιδιανός είναι ένα έκχυτο πυριγενές πέτρωμα που σχηματίζεται όταν η λάβα που εκλύεται από τα ηφαίστεια ψυχθεί γρήγορα χωρίς να σχηματίσει κρυστάλλους. Ανήκει στα ορυκτοειδή και είναι επίσης γνωστός ως «ηφαιστειακή ύαλος». Μπορεί να κοπεί σε καμπουσόν ή να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή διακοσμητικών.

Ο ασβεστίτης είναι ένα πολύ κοινό ορυκτό στην επιφάνεια του πλανήτης μας και συναντάται πρωτίστως σε ιζηματογενή και μεταμορφωμένα πετρώματα. Επιπλέον, πολλά ασπόνδυλα ζώα παράγουν ασβεστίτη, καθώς τους είναι απαραίτητος για τον σχηματισμό των οστράκων τους.

Με τον όρο κεροστίλβη αναφερόμαστε σε κάποια ορυκτά της ομάδας των αμφίβολων, τα οποία μπορεί να αποτελούνται από διαφορετικά στοιχεία αλλά έχουν παρόμοιες φυσικές ιδιότητες. Τα ορυκτά αυτά συναντώνται σε μεγάλες ποσότητες στα πετρώματα αμφιβολίτη, που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή αυτοκινητόδρομων και καταστρωμάτων σιδηροδρομικών γραμμών.

Ο ίασπις είναι μια ποικιλία χαλαζία με προσμείξεις άλλων ορυκτών που του προσδίδουν αδιαφάνεια και χρώμα. Κατηγοριοποιείται ανάλογα με το χρώμα του ή το μέρος στο οποίο βρέθηκε. Ο κόκκινος ίασπις θεωρείται πολύτιμος λίθος και χρησιμοποιείται συχνά ως διακοσμητικό στοιχείο.

Ο οπάλιος θεωρείται ορυκτοειδές και οχι ορυκτό, διότι δεν έχει καθορισμένη κρυσταλλική δομή. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το ποσοστό νερού που περιέχεται στη σύστασή του ποικίλλει. Ο «ευγενής οπάλιος» αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους πολύτιμους λίθους παγκοσμίως, χάρη στον εντυπωσιακό τρόπο με τον οποίο ανακλά το φως.

Ο αζουρίτης ανήκει στην ομάδα των ανθρακικών ορυκτών και είναι γνωστός για το βαθύ μπλε χρώμα του. Κατά το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση αποτελούσε τη σημαντικότερη πηγή μπλε χρωστικής στην Ευρώπη. Ορισμένα δείγματα αζουρίτη μπορούν να φτάσουν σε υψηλές τιμές στην αγορά, ανάλογα με την ποιότητα και το μέγεθός τους.